Naukowy Klub Architektury dziękuje wszystkim przybyłym w czwartek, 25 września 2014 roku na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej na konferencję Biocity, poświęconą relacji architektury i urbanistyki do środowiska.
Jednocześnie informujemy, że kontynuacją tego wydarzenia jest recenzowana monografia naukowa pod tym samym tytułem. Pierwszy jej tom został już opublikowany. Obecnie pracujemy nad drugim. Nowych zgłoszeń już nie przyjmujemy.
Terminy
-
8 lipca 2014 – podstawowy termin zgłaszania propozycji tematów wystąpień i artykułów.
-
31 sierpnia – ostateczny termin zgłaszania abstraktów artykułów.
-
15 września – termin przyjmowania opłat za uczestnictwo i zgłaszania biernego udziału w konferencji.
-
25 września – konferencja.
-
30 września – termin przysłania artykułów (z ilustracjami, bibliografią, przygotowanych według wytycznych, które zamieszczone są powyżej).
-
październik 2015 – wydanie pierwszego tomu monografii.
-
marzec 2016 – wydanie drugiego tomu monografii.
Opis konferencji
Konferencja Biocity adresowana jest do architektów, architektów krajobrazu, urbanistów, inżynierów różnych specjalności, geografów, biologów, antropologów, historyków, psychologów, socjologów, oraz wszystkich innych badaczy miasta i jego rozwoju. Tematem przewodnim będzie relacja architektury i urbanistyki do środowiska. Referaty prezentowane będą w trzech panelach tematycznych: Ekosfera, Biosfera i Antroposfera, które stanowią trzy poziomy prowadzonych rozważań. W Ekosferze badane będą zagadnienia rozwoju i degradacji na poziomie ekosystemów, w ujęciu ekologicznym, w Biosferze – na poziomie pojedynczych organizmów, gdzie uwaga zostanie poświęcona podobieństwom oraz naśladowaniu budowy i zasady działania organizmów żywych, natomiast w Antroposferze rozważania o mieście zostaną skierowane ku zagadnieniom powiązania człowieka z otoczeniem. Wymiana idei i aspektów technicznych między poszczególnymi dyscyplinami naukowymi jest tylko pozornie niezwiązana, odrębna. Połączenie między architekturą, biologią i humanistyczną wiedzę o człowieku pokazuje, że w wielu kwestiach dziedziny uzupełniają się wzajemnie, wręcz trudno często określić granice „terytorium” eksploracji każdej z nich.
Idea
W XIX wieku narodziła się koncepcja miasta-ogrodu Ebenezera Howarda, którego założeniem było stworzenie miasta poprzemysłowego, zwiększającego udział przestrzeni przyrodniczej w mieście. Współcześnie okazuje się, że najlepszym źródłem poszukiwań w kierunku innowacyjnych rozwiązań przestrzeni miejskiej jest sama przyroda. Dzięki badaniom nad zastosowaniem „wynalazków” wymyślonych przez naturę możliwe jest większe wkomponowanie miasta w biosferę oraz płynne dostosowanie architektury i urbanistyki do sytuacji topograficznej, klimatycznej, ekologicznej i kulturowej. Ian McHarg, w książce Design of Nature, napisał, że „Ziemia jest superorganizmem”, a „człowiek enzymem biosfery”, gospodarzem, którego zadaniem jest wspieranie „kreatywnego dopasowania w ramach relacji człowiek-środowisko i wcielanie w życie idei projektowania w harmonii z naturą”. Integracja struktur architektonicznych i urbanistycznych ze środowiskiem naturalnym oraz ich adaptacja do uwarunkowań społecznych osiągane są na drodze „projektowania integralnego”, a następnie „projektowania ekologicznego” (S. van der Ryn) i jest to wielostopniowy ciąg przeobrażeń formy, dostosowanej do otaczającej ją biosfery. „Nasycenie projektowania produktów, budynków i krajobrazów, gruntownym i dogłębnym rozumieniem ekologii” (S. van der Ryn) jest zasadą wynikłą z rozwoju myśli w kierunku urbanizmu ekologicznego, począwszy od Alexandra von Humboldta, Claude'a Lévi-Straussa, Henryka Skolimowskiego, aż po Kennetha Yeanga i jego bioklimatyczne miasto. W The Integral Urban House, van der Ryn pisze o wpływie pojedynczych jednostek mieszkalnych na środowisko. Według autora, „tuning” domu stworzy „dopasowane, wielokanałowe, zapętlone, organiczne narzędzia do przetwarzania przepływu natury” (S. van der Ryn). Takie działania prowadzą do postulatu architektury organicznej opartej na naturalnie wykształconych związkach przestrzeni ludzkiej z nie-ludzką, ale opierającej się Le Corbusierowskiej „wieży w parku”, architekturze niezintegrowanej z naturą. Miasto jako defragmentyzacja środowiska naturalnego (A.W. Spirn) jest jednym z najważniejszych postulatów tworzenia wspólnoty połączonej, nierozdzielnej między światem człowieka i jego produktami architektonicznymi a przyrodą.
Biocity jest „urbanistyką w wersji light” (R. Koolhaas), jego lekkość ma na nowo tworzyć i odnowić terytoria, odkryć „nienazywalne hybrydy” struktur miejskich. Biocity jako „zmodyfikowanie” to przede wszystkim zachodzące w nim procesy przeobrażenia do nowych możliwości, optymalizacji form przestrzennych. Biocity to paradygmat złożoności - postulat manifestów geometrycznych powiązanych z naturą, tworzących struktury samopodobne do otaczającej je przyrody. Przykładem są Miasta Fraktalne (M. Batty, P. Longley) opisane w książce o tym samym tytule, które uwzględniają czynnik chaosu występujący w naturze w mikro skali, a kształtujący struktury miejskie w skali makro. Biocity to również „animacja miasta”, o której pisał Greg Lynn w Animate Form, i rozpoczęta dyskusja nad przełożeniem na formę architektoniczną „kształtu statystyk i parametrów” oraz znaczeń kulturowo-symbolicznych. Biocity to również antidotum na „śmieciowe miasto” (R. Koolhaas), brzydotę przestrzeni, której powstało więcej w XX i XXI wieku niż kiedykolwiek. Biocity może stać się ideowym diagramem, studium refleksji nad miastem, który „skonwencjonalizowany i wyrażany za pomocą budynków” (P. Eisenmann), będzie wzorem, kompleksowym zapisem, pośredniczącym między tradycją przeszłości, a możliwościami przyszłości.
Panele Konferencji
- EKOSFERA
- Ekosfera jest obszarem wokół gwiazdy, w którym warunki umożliwiają istnienie życia bazującego na wodzie w stanie ciekłym. Panel Ekosfera obejmuje problematykę urbanizacji w kontekście ekosystemów i ekologii, czyli m.in.: ekosystem miejski, alternatywne źródła energii, autarkię, ekologiczne materiały, gospodarkę odpadami, ekofilozofię, zielone miasta, farmy miejskie, zagadnienie zieleni i wody w miastach.
- BIOSFERA
- Biosfera jest strefą kuli ziemskiej zamieszkaną przez organizmy żywe. Panel Biosfera jest skupiony na relacji między architekturą i urbanistyką a budową i zasadą funkcjonowania organizmów żywych. Omawiane w nim tematy dotyczą takich zagadnień, jak: bioniczność architektury, estetyka biomorficzna, organiczność urbanistyki, fraktal miejski, miasto-roślina, naturalne wzorce miast, cykle przyrodnicze kształtujące miasta.
- ANTROPOSFERA
- Antroposfera oznacza tę część biosfery, w której żyje człowiek. Panel Antroposfera obejmuje zagadnienia związane z cywilizacją i globalizacją problemów społecznych, a w szczególności takie tematy, jak: jakość życia, ekospołeczeństwo, historia tradycyjnego budowania, antropologiczne, socjologiczne i psychologiczne aspekty miast, miasto ludzkie i nie-ludzkie.
Ogólny Plan Konferencji
Czwartek, 25 września 2014 r.
09:00–10:00 – rejestracja uczestników
10:00–10:30 – otwarcie i wykład wprowadzający
10:30–12:30 – sesja 1: EKOSFERA
12:30–13:30 – przerwa obiadowa i sesja posterowa
13:30–15:30 – sesja 2: BIOSFERA
15:30–16:00 – przerwa kawowa
16:00–18:00 – sesja 3: ANTROPOSFERA
Szczegółowy plan konferencji jest na oddzielnej stronie.
Zasady uczestnictwa
Koszty udziału (brutto) – wariant do wyboru:
— Udział w konferencji i publikacja 1 artykułu – 300 zł,
— Sama publikacja artykułów – 250 zł za każdy artykuł,
— Udział w konferencji bez publikacji – 100 zł,
— Udział ulgowy bez publikacji (dla studentów I i II stopnia) – 50 zł.
Udział w konferencji oznacza obecność na konferencji 25 września, możliwość wygłoszenia wtedy 15-minutowego referatu (jeśli zgłoszony temat zostanie zaakceptowany) oraz poczęstunek między panelami konferencji. Uczestnicy konferencji otrzymują certyfikaty uczestnictwa oraz broszury konferencyjne. Zmiana: certyfikaty uczestnictwa otrzymują osoby referujące, a pozostali uczestnicy mogą otrzymać zaświadczenia o oczestnictwie lub certyfikaty uczestnictwa na życzenie.
Wariant z publikacją obejmuje zamieszczenie artykułu (lub artykułów) w recenzowanej monografii pokonferencyjnej w języku polskim, w jednym lub kilku tomach (4 punkty do podziału między autorów konkrentnego artykułu), oczywiście pod warunkiem spełnienia wymogów redakcyjnych i otrzymania pozytywnej recenzji. Każdy z autorów otrzyma jeden komplet tomów monografii (tzw. egzemplarze autorskie).
Można zgłosić kilka propozycji artykułów. Jeśli zostanie zaakceptowanych kilka z nich, autor może zdecydować się na opublikowanie więcej niż jednego artykułu, ale wiąże się to z dopłatą 250 zł za każdy kolejny artykuł nieobjęty standardową opłatą (np. przy udziale i publikacji dwóch artykułów, uczestnik zapłaci 300 zł + 250 zł). W przypadku artykułu napisanego przez kilka osób, jego koszt jest liczony tylko raz i wtedy np. dwóch uczestników obecnych na konferencji ze wspólnym artykułem zapłaci 400 zł (300 zł za jeden udział z publikacją i 100zł za jeden udział w samej konferencji), czyli wychodzi po 200 zł na osobę.
Kwalifikowane są wyłącznie prace oryginalne, dotąd niepublikowane. Artykuły powinny mieć objętość około 15.000—20.000 znaków ze spacjami (zależnie od ilości ilustracji — wynika to z wymogu minimum pół arkusza wydawniczego na rozdział monografii) i być sporządzone według wytycznych redakcyjnych. Prace poddawane będą redakcji i ewentualne zmiany odbędą się przy udziale i za zgodą autora.
Autor przez zaakceptowanie ostatecznej wersji złożonej do druku pracy udziela Wydawcy (Fundacji Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej) nieodpłatnie i nieodwołalnie niewyłącznej licencji na czas nieoznaczony na nieodpłatne korzystanie z Utworu, z prawem do udzielania sublicencji, w kraju i za granicą, w całości lub we fragmentach, w tym do udostępniania całości lub fragmentów Utworu osobom trzecim. Autorzy upoważniają Wydawcę do udzielania zezwoleń na rozporządzanie i korzystanie z opracowań Utworu. Wspomniana licencja obejmuje następujące pola eksploatacji: digitalizacja Utworu dowolną techniką, utrwalanie Utworu w pamięci komputerów, zwielokrotnianie Utworu techniką drukarską oraz cyfrową, rozpowszechnianie Utworu w postaci wydawnictw drukowanych i ich udostępnianie. Licencja nie obejmuje natomiast rozpowszechniania i udostępniania pracy w postaci elektronicznej. Chętnie zamieścimy artykuł bezpośrednio na stronie NKA, skąd każdy będzie mógł go pobrać, ale tylko po uzyskaniu na to oddzielnej zgody autorów.
Wysłanie zgłoszenia na Konferencję oznacza akceptację niniejszych zasad i zgodę na przetwarzanie danych osobowych w celach organizacyjnych przez komitet konferencyjny.
Wpłaty należy dokonać dopiero po akceptacji zgłoszenia na następujące konto, z podaniem w tytule słowa Biocity oraz nazwiska:
Fundacja Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej
ul. Koszykowa 55, 00-659 Warszawa
nr konta: 68-1020-1097-0000-7802-0109-3020
Adres Konferencji: Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej,
ul. Koszykowa 55, 00-659 Warszawa.
Rada Naukowa Konferencji:
– prof. nzw. dr hab. inż. arch. Krystyna Guranowska-Gruszecka,
– prof. nzw. dr hab. inż. arch. Elżbieta Dagny Ryńska,
– dr inż. arch. Agnieszka Starzyk,
– dr inż. arch. Anna Wierzbicka,
– dr inż. arch. Katarzyna Zielonko-Jung,
– dr inż. arch. kraj. Kinga Zinowiec-Cieplik.
Organizacja Konferencji – Naukowy Klub Architektury:
– mgr inż. arch. Małgorzata Łaskarzewska, doktorantka WAPW,
– mgr inż. arch. Ferdynand Górski, doktorant WAPW,
– mgr inż. arch. Maksymilian Stec, doktorant WAPW.
Kontakt:
nka@nka.edu.pl
,
tel./fax 22 628 53 70.
Strona konferencji: nka.edu.pl/biocity